Laro lang...

Naranasan mo na bang ma adik sa mga larong pang browser? yung mga laro sa computer na may mga inaalagaan ka, maaring mga halaman na dapat mong diligan araw araw upang hindi malanta, o kaya ay isang buong Village na dapat mong bisitahin upang mandohan ang mga villagers nito upang maghakot nang kung ano anong bagay para sa ikakaunlad nang iyong Village.

Nakakaaliw kasi, pero nakakainis rin kung minsan lalo na kapag ang pinasukan mong laro ay yung pang war games na kung minsan ay kailangan mong i raid or i attack ang isang village upang madagdagan ang iyong mga resources, at kung ano ano pang points upang maging isa kang matatag na village.

Masaya kung ikaw ang nagre raid at umaatake sa mga ibang Villages pero nakaka praning at nakakainit nang ulo kapag ikaw naman ang inaatake lalo na kapag ang umatake sa iyo kasapi sa isang malaking Alliance at hindi ka maka attack back.

Nagsimula ako sa Travian masyado akong naaliw hangang nakarating ako sa Ikariam hangang sa Facebook, sa Pet Society, Farmville, Farm town, Barn Buddy, at Yoville.

Ewan ko ba pero pati ibang ka office mate ko nahila ko na rin sila sa paglalaro nito at naging mga ka alliance, nieghbor, at kung ano ano pang pwedeng itawag sa mga magkaibigang naglalaro nito.

Malamang sa malamang katulad rin kita... Isang certified Browser game adik.. madami pang iba pero hindi ko na maalala, kung may account ka, tag mo ko, friends tayo hehehe...

ano na???

Ang tagal ko rin palang nawala, ang tagal ko rin palang nahimlay at nanahimik, ang tagal rin bago ako nagising at muling ipinagpatuloy ang pagsusulat sa kwento nang aking buhay....

Nalusaw na ang mga yelo sa mundo ni Scrat, yung makulit na squirel sa isang pambatang pelikula na alam kong ikaw at ako ay nakinood, nakiusyoso, nakitawa at nalungkot dahil hindi pa rin niya nakuha ang kanyang acorn, parang ibig ipahiwatig na meron na naman itong kasunod...

Natapos na rin ang pakikipaglaban ni Harry kay Snape at natapos na rin ang ika siyam na araw nang pagunita sa pagpanaw ni Dumbledore..

At alam ko muli mo namang aabangan ang isa na namang pakikipaglaban ni harry sa susunod niyang paglabas sa ginintuang tabing...

Marami nang naganap, marami nang nabago pero heto pa rin ako, bagong gising mula sa isang napakagandang bangungot, isang panaginip na hindi ko malaman kung masaya, malungkot, o nakakatakot...

Hangang ngayon nanginginig pa ako, pero hindi ko maipaliwanag kung dahil sa excited ako, o dahil natakot ako...

Pero ang mahalaga heto na ako, muling nagbabalik sa mundo nang blogosperyo, humahabol sa mga nasayang na panahon, binabalikan ang mga post sa mga blog na aking sinusundan....

makahabol pa kaya ako?....

Gising na ba ako? o itoy karugtong pa rin nang aking naputol na panaginip?...


Anak nang tipaklong... ang drama naman... eh ang ibig ko lang namang sabihin ay...

"Im Back..." aheheheks...

Happy Birthday to me!!!

Happy Birthday to me!!!
(aheheheks....)

Ganyan talaga ang buhay, bawat taon nadadagdagan ang ating karunungan, mga kaibigan, kakilala at higit sa lahat ang edad...

At ngayon official na, wala na sa kalendaryo ang edad ko .... huhuhu ang saklap, kasama na ako sa mga senior citizen ... aheheheks...

Pero masaya ako dahil narating ko ang ika tatlumpo't dalawang taon nang aking buhay na matiwasay, masaya at maligaya.

Una gusto kong pasalamatan si Bro, dahil binigyan niya ako nang buhay na masaya, mga magulang na puno nang pagmamahal, at mga kapatid na masunurin din naman sa akin hehehehe... at sa kanyang patuloy na paggabay sa akin sa malikot na mundong ito...

Pangalawa sa aking mga kaibigan sa trabaho, lalo na ang housekeeping department na kahit accounting talaga ang departamento ko ay inampon nila ako at itinuring na tunay na kapamilya nila, na sinurpresa ako sa makabagbag damdamin nilang pagalala sa aking kapanganakan, lalo na kay Miss Elaine, Ate Melda, Bert, Malou, Jane, Dwight, Darwin, Michael, at sa lahat nang bumati sa akin maraming salamat. Sa Engineering, Kitchen, Dining, Accounting and Finance, salamat sa pagalala...

Pangatlo sa aking mga naging kaibigan at nakilala sa mundo nang blogosperyo, na sumubaybay sa aking mga likha mula pa sa Coffee Break, hangang sa Kape at Yosi... madaming madaming salamat sa pakikibahagi sa isang yugto nang aking buhay, at sa pakikipag palitan nang mga kuro-kuro, komento, ideya, at karunungan...

at higit sa lahat kay ENGOT na hindi nagsawa sa aking kakulitan, kakyutan, at kakisigan... aheheheheks... ay lab yu... hehehe...