Naisipan kong mag google... at sa kasamaang palad makita ko ang aking blog, sinubukan kong o click yung translate...
sus maryosep..... nagkawindang windang ang aking mundo sa translation ni pareng google.. google ba talaga to o goolo, goolo? ahihihiiiii...
JUST FOR LAUGHS LANG KAIBIGAN, PWEDE MONG BASAHIN MUNA YUNG ORIGINAL NA TAGALOG DUN SA IBABA...
A Question...
But so Answer?
have friends you crazy?
have friends you abnormal?
or you yourself crazy? you own the friend they abnormal?
friends mad, I mean greenhouse mental, that sound alone, the head nagkakamot chaos and mess the hair, crazy friends that do not follow the normal course of life, not a sensible and makapagisip like there own world.
abnormal friends, I have determined yung physical disabilities, but the kaibigang do not understand why they use their hands feet and brain, like friends lagi nalang rely on your diligence and strategy.
and really do not understand is why you still keep them kinukunsinti, pinababayaang fool you, exploit your diligence, talent and ability. who is you really have problems, you? or they?
I am not preaching and not especially angry, I just wonder if seepage naisipan to ask ...
The friends you will not be together? but how you come to know the point that they exploited your skills, let you still?
still let you because they too want the world you niliitan seepage rotary lang in your two, three or five?
sabagay if tututusin, better nahahasa your brain, more gumaganda your strategy and the Ancient tumitibay iyog inside, but how naman siya? especially becomes more depending on you, more especially becomes lazy and better mapapariwara his life.
Sometimes you do not really know who really is crazy, who really abnormal and who really niloloko, nanloloko, and who really is not intrusive.
experiencing it now, and I did not notice because I think helps me, but with a nalang suddenly told to my face, "Hey too dependent when you yan ha?". Napaisip me, natulala, so naisipan I write it down.
still confused and I do not know what to do ...
if you're in the situation, what do you do?
Posted by Rhodey at 8:52 AM Posted by rhodey at 8:52 PM
Labels: sagot , tanong , trip ko to , trip lang , walang personalan Labels: answer, question, I to trip, trip lang, no person
hihihi ... o biba? san ka pa?...
anak nang tinapa talaga hahaha
Sunday, January 24, 2010
Isang tanong... Subalit may sasagot kaya?
may mga kaibigan ka bang baliw?
may mga kaibigan ka bang abnormal?
o ikaw mismo ang baliw? na ikaw mismo ang kaibigan nilang abnormal?
mga kaibigan baliw, hindi ko ibig sabihing mga nakakulong sa mental, na nagsasalitang magisa, nagkakamot nang ulo at gulo gulo ang buhok, mga kaibigang baliw na hindi sumusunod sa normal na takbo nang buhay, hindi makapagisip nang matino at parang may mga sariling mundo.
mga kaibigang abnormal, hindi ko tinutukoy yung may mga pisikal na kapansanan, kundi mga kaibigag hindi mo maintindihan kung bakit nila magamit ang kanilang mga kamay paa, at utak, mga kaibigang parang lagi nalang umaasa sa iyong sipag at diskarte.
at ang talagang hindi ko maintindihan ay kung bakit patuloy mo pa rin silang kinukunsinti, pinababayaang lokohin ka, pagsamantalahan ang iyong sipag, talino, at kakayahan. sino nga ba talaga ang may problema, ikaw? o sila?
hindi ako nangangaral at lalong hindi ako nagagalit, nagtataka lang ako kung kayat naisipan kong magtanong...
ang mga magkakaibigan ay hindi ba dapat nagtutulungan? pero paano kung darating sa puntong alam mo nang pinagsasamantalahan na nila ang iyong mga kakayahan, hahayaan mo pa rin ba?
hahayaan mo pa rin ba sila dahil masyado mong niliitan ang mundo mo kayat umiinog nalang ito sa inyong dalawa, tatlo o lima?
sabagay kung tututusin, mas lalong nahahasa ang iyong utak, mas gumaganda ang iyong diskarte at laong tumitibay ang iyog loob, subalit paano naman siya? mas lalo siyang nagiging depende sa iyo, mas lalo siyang nagiging tamad at mas lalong mapapariwara ang kanyang buhay.
kung minsan hindi mo na talaga malaman kung sino talaga ang baliw, kung sino talaga ang abnormal at kung sino talaga ang niloloko, nanloloko, at kung sino talaga ang walang pakialam.
nararanasan ko ito ngayon, at hindi ko ito napapansin dahil akala ko ay nakakatulong ako, subalit may isang nagsabi nalang bigla sa mukha ko, "Oy masyado nang dependent sa iyo yan ha?". Napaisip ako, natulala, kayat naisipan ko itong isulat.
nalilito rin ako at hindi ko alam ang gagawin...
kung ikaw ba ang nasa kalagayan ko, ano ang gagawin mo?
may mga kaibigan ka bang abnormal?
o ikaw mismo ang baliw? na ikaw mismo ang kaibigan nilang abnormal?
mga kaibigan baliw, hindi ko ibig sabihing mga nakakulong sa mental, na nagsasalitang magisa, nagkakamot nang ulo at gulo gulo ang buhok, mga kaibigang baliw na hindi sumusunod sa normal na takbo nang buhay, hindi makapagisip nang matino at parang may mga sariling mundo.
mga kaibigang abnormal, hindi ko tinutukoy yung may mga pisikal na kapansanan, kundi mga kaibigag hindi mo maintindihan kung bakit nila magamit ang kanilang mga kamay paa, at utak, mga kaibigang parang lagi nalang umaasa sa iyong sipag at diskarte.
at ang talagang hindi ko maintindihan ay kung bakit patuloy mo pa rin silang kinukunsinti, pinababayaang lokohin ka, pagsamantalahan ang iyong sipag, talino, at kakayahan. sino nga ba talaga ang may problema, ikaw? o sila?
hindi ako nangangaral at lalong hindi ako nagagalit, nagtataka lang ako kung kayat naisipan kong magtanong...
ang mga magkakaibigan ay hindi ba dapat nagtutulungan? pero paano kung darating sa puntong alam mo nang pinagsasamantalahan na nila ang iyong mga kakayahan, hahayaan mo pa rin ba?
hahayaan mo pa rin ba sila dahil masyado mong niliitan ang mundo mo kayat umiinog nalang ito sa inyong dalawa, tatlo o lima?
sabagay kung tututusin, mas lalong nahahasa ang iyong utak, mas gumaganda ang iyong diskarte at laong tumitibay ang iyog loob, subalit paano naman siya? mas lalo siyang nagiging depende sa iyo, mas lalo siyang nagiging tamad at mas lalong mapapariwara ang kanyang buhay.
kung minsan hindi mo na talaga malaman kung sino talaga ang baliw, kung sino talaga ang abnormal at kung sino talaga ang niloloko, nanloloko, at kung sino talaga ang walang pakialam.
nararanasan ko ito ngayon, at hindi ko ito napapansin dahil akala ko ay nakakatulong ako, subalit may isang nagsabi nalang bigla sa mukha ko, "Oy masyado nang dependent sa iyo yan ha?". Napaisip ako, natulala, kayat naisipan ko itong isulat.
nalilito rin ako at hindi ko alam ang gagawin...
kung ikaw ba ang nasa kalagayan ko, ano ang gagawin mo?
Labels:
sagot,
tanong,
trip ko to,
trip lang,
walang personalan
Monday, January 18, 2010
wala lang....
haaaay..... kalagitnaan na pala nang enero, ilang tulog na lang at araw na naman nang mga puso, akala ko pagsapit nang 2010 may oras na ulit ako para mag blog, magisip at magsulat nang kung ano ano lang na binabasa naman nang kung sino sino lang din, na maaring ikangiti, ikasimangot o kaya ay ipagwalang bahala lang din, hekhekhek..
pero eto pa rin, hindi makalamyerda sa blogsperyo at tinambakan nang isang bulto nang mga paper works na dapat basahin, rebisuhin, kalkalin at hanapan nang mali, upang hindi mapagalitan, mabulyawan o kaya ay mapingot ang ilong, makurot nang pinong pino o kaya ay maihulog sa hagdan kapag ipinasa mo at mali pa rin... anak nang tinapa namang buhay ito oo...
ang hirap pala nang accounting, maga na ang ilong ko sa nose bleed sa twing tatanungin ako bakit may variance, bakit hindi balanse, bakit.... puro nalang bakit at isa pa ulit na bakit....
para tuloy gusto kong umorder nang isang bucket nang mainit na kape upang malaklak, malagok, at isang truck nang toothpick at gawing paningit sa aking namumungay nang mata dahil sa ilang linggo nang walang tulog sa kakaobertaym dahil sa sangkaterbang reports na yan na walang tigil sa pagbagsak sa aking harapan na animo ay ulan... anak nang tinapa namang buhay ito oo...
pero sa kabilang dako, dahil sa kaoobertaym, nadadagdagan naman ang sahod ko hehehehehe.., para tuloy gusto ka na ring mag obertaym lagi hahaha
ano ba to, naloloko na ata ako at kung ano ano na lang to...
pasencya na kaibigan at hangang dito ay binabasa mo pa rin ang walang kwenta kong kwento, pero siguro ay nakakarelate ka, maari ding wala kalang magawa kayat pinatulan mo nang basahin ito, ano man ang rason mo, salamat at kahit papano ay sinamahan mo ko...
ang tagal ko rin palang di nakabalik, ang tagal ko rin palang nanahimik, pero susubukan kong muling bumalik at muling maging aktibo sa mundo nang blogosperyo...
salamat sa pagbisita at kung may oras ka pa, subukan mo namang magiwan nang mensahe... hehehe...
pero eto pa rin, hindi makalamyerda sa blogsperyo at tinambakan nang isang bulto nang mga paper works na dapat basahin, rebisuhin, kalkalin at hanapan nang mali, upang hindi mapagalitan, mabulyawan o kaya ay mapingot ang ilong, makurot nang pinong pino o kaya ay maihulog sa hagdan kapag ipinasa mo at mali pa rin... anak nang tinapa namang buhay ito oo...
ang hirap pala nang accounting, maga na ang ilong ko sa nose bleed sa twing tatanungin ako bakit may variance, bakit hindi balanse, bakit.... puro nalang bakit at isa pa ulit na bakit....
para tuloy gusto kong umorder nang isang bucket nang mainit na kape upang malaklak, malagok, at isang truck nang toothpick at gawing paningit sa aking namumungay nang mata dahil sa ilang linggo nang walang tulog sa kakaobertaym dahil sa sangkaterbang reports na yan na walang tigil sa pagbagsak sa aking harapan na animo ay ulan... anak nang tinapa namang buhay ito oo...
pero sa kabilang dako, dahil sa kaoobertaym, nadadagdagan naman ang sahod ko hehehehehe.., para tuloy gusto ka na ring mag obertaym lagi hahaha
ano ba to, naloloko na ata ako at kung ano ano na lang to...
pasencya na kaibigan at hangang dito ay binabasa mo pa rin ang walang kwenta kong kwento, pero siguro ay nakakarelate ka, maari ding wala kalang magawa kayat pinatulan mo nang basahin ito, ano man ang rason mo, salamat at kahit papano ay sinamahan mo ko...
ang tagal ko rin palang di nakabalik, ang tagal ko rin palang nanahimik, pero susubukan kong muling bumalik at muling maging aktibo sa mundo nang blogosperyo...
salamat sa pagbisita at kung may oras ka pa, subukan mo namang magiwan nang mensahe... hehehe...
Saturday, January 2, 2010
sa pagsapit nang 2010
Ang bilis talaga nang panahon, parang hindi ko namalayan at 2010 na pala, parang kelan lang gumagawa ako nang new years resolution, pero hindi ko pa nasisimulang gawin ang mga yun, heto at may panibagong new years resolution na naman palang dapat gawin....
Pero bago ako gumawa nang mga listahan nang mga babaguhin, parang mas gusto kong gumawa nang list of things i wish to accomplish. Yung mga bagay na inaasam ko, na sana sa taong ito ay matupad, magkaroon nang buhay at maging isang katotohanan. Pero teka may pagkakaiba ba ito sa new years resolution? hmmmm.... A ewan, basta....
1 - Sana magkaroon nang raise sa sahod. hehehe sa hirap nang buhay ngayon no? kelangan talagang magkaroon nang dagdag sa income. (pera talaga ang inuna hahaha napaghahalata tuloy hehehe)
2 - Sana mapromote na rin sa wakas, ang tagal tagal ko na kayang inaalila nila at inaalipin, sana naman ako na ang mang aalila sa mga susunod na buwan no? hekhekhek... (wish mo lang, magtrabaho ka kasi at wag laging natutulog sa work...)
3 - Sana payagan na akong makabili nang motorsiklo, at sana huwag na rin silang magpalabas nang mga report sa mga naaaksidente sa motor (nakakainis... ayaw tuloy akong bigyan nang motor at baka daw mamatay agad ako, as if parang hindi ko alam na ang mga masasamang damo matagal mamatay hekhekhek)
4 - Sana magkaroon nang mas madaming kaibigan at konting kaaway lang hehehehe. (Parang galing sa ilong lang ito... hehehe)
5 - Sana kumonti na ang mga plastic sa lahat nang dako nang mundo.. (wish mo lang e madami kayang pabrika nang plastic sa Pinas..)
hay naku wala na akong maisip.. susunod na lang yung iba.... hehehe
Pero bago ako gumawa nang mga listahan nang mga babaguhin, parang mas gusto kong gumawa nang list of things i wish to accomplish. Yung mga bagay na inaasam ko, na sana sa taong ito ay matupad, magkaroon nang buhay at maging isang katotohanan. Pero teka may pagkakaiba ba ito sa new years resolution? hmmmm.... A ewan, basta....
1 - Sana magkaroon nang raise sa sahod. hehehe sa hirap nang buhay ngayon no? kelangan talagang magkaroon nang dagdag sa income. (pera talaga ang inuna hahaha napaghahalata tuloy hehehe)
2 - Sana mapromote na rin sa wakas, ang tagal tagal ko na kayang inaalila nila at inaalipin, sana naman ako na ang mang aalila sa mga susunod na buwan no? hekhekhek... (wish mo lang, magtrabaho ka kasi at wag laging natutulog sa work...)
3 - Sana payagan na akong makabili nang motorsiklo, at sana huwag na rin silang magpalabas nang mga report sa mga naaaksidente sa motor (nakakainis... ayaw tuloy akong bigyan nang motor at baka daw mamatay agad ako, as if parang hindi ko alam na ang mga masasamang damo matagal mamatay hekhekhek)
4 - Sana magkaroon nang mas madaming kaibigan at konting kaaway lang hehehehe. (Parang galing sa ilong lang ito... hehehe)
5 - Sana kumonti na ang mga plastic sa lahat nang dako nang mundo.. (wish mo lang e madami kayang pabrika nang plastic sa Pinas..)
hay naku wala na akong maisip.. susunod na lang yung iba.... hehehe
Subscribe to:
Posts (Atom)